مطالعۀ تطبیقی راهکارهای پایان بندی نمایشی در درام های دهۀ اخیر ایران

مطالعۀ تطبیقی راهکارهای پایان‌بندی نمایشی در درام‌های دهۀ اخیر ایران

در این مقاله سعی شده است تا با تمرکز بر جلوه­های ساختاری برخی از مهم­ترین نمایشنامه­های دهۀ هشتاد ایران، الگوهای رایج پایان­­بندی آنها مورد بررسی تطبیقی قرار گیرد. با انتخاب یک چارچوب مفهومی برگرفته از آرای منتقدان ادبیات نمایشی معاصر نظیر مارتین اسلین و مانفرد فیستر، تلاش می­شود تا ضمن شناخت هر چه بهتر نحوة سازماندهی اطلاعات در پرده­های پایانی آثار نمایشی مورد اشاره، دریافت تازه­ای از قابلیت­ه...

ارزیابی آهنگ رفتارزمانی - مکانی بارش دو دهۀ اخیر در ایران

هدف از پژوهش حاضر ارزیابی تغییرات زمانی- مکانی بارش در ایران در دو دهة اخیر است. نخست، داده‏های پایگاه داده- بارش یاخته‏ای APHRODITE با تفکیک مکانی 25/0 × 25/0 درجة قوسی در بازة زمانی 1/1/1951 تا 31/12/2007 استخراج شد. برای دست‏یابی به تغییرات درون‌دهه‏ای بارش، از روش‏های نوین آمار فضایی مانند خودهمبستگی فضایی موران جهانی، شاخص انسلین محلی موران، و لکه‏های داغ با استفاده از قابلیت‏های برنامه‏نو...

تبارشناسی شخصیت نمایشی کوسه در آیین¬های نمایشی ایران

موانع ارتقاء شغلی زنان در ایران: الزامات نقشی یا محدودیت‌های ساختاری (فراتحلیل کیفی مطالعات دهۀ اخیر)

عدم تناسب حضور زنان در سطوح مدیریتی، با توزیع جنسیتی جمعیت و تحصیلات، زمینه‌ساز پژوهش‌هایی درخصوص بررسی موانع دستیابی زنان به سطوح مدیریتی شده است. در این مطالعه با بهره‌گیری از چارچوب کرومی، نظریه‌های مطرح درخصوص موانع ارتقاء شغلی زنان در دو دسته موانع درونی و بیرونی صورت‌بندی شده و سپس مطالعات تجربی داخلی صورت گرفته در این زمینه، طی بازۀ زمانی سال‌های 1385 تا 1395 براساس این چارچوب مورد بررسی...

بررسی اهمیت و عوامل تشکیل دهنده پایان بندی در درام با تمرکز بر درام های آنتوان چخوف

چکیده در این پژوهش که با روش توصیفی – تحلیلی و در قالب مطالعه ای کیفی به ثمر رسیده است، اهمیت «پایان بندی » و عوامل موثر و سازنده ی آن در درام مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و برای این منظور پنج درام اصلی آنتوان چخوف مورد مطالعه قرار گرفته است. درراستای بررسی «پایان-بندی» یک درام عوامل ساختاری ،شخصیت ها ،عوامل سبکی و زمینه های تاریخی – اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت و تأثیر و وزن هر کدام از عوامل...

درام تعاملی،رهیافتی به مناسبات منطقِ نمایشی و رایانه

درام تعاملی (برهم کنشی)، به مثابة نوع تازه ای از مناسبات مجازی درام، محصول تعامل رایانه و قواعد نمایشی است. تعامل مزبور حاصل مناسبات جدید میان مخاطب و درام نویس است؛ کاربر یک نرم افزار داستانی با اعمال سلیقه و خواست خود در روند شکل گیری روایت، جایگاه خود را به عنوان عاملی نوظهور در فرآیند نمایشی تثبیت می کند. درام تعاملی از دو سو نشانگر مناسباتی پویا و قابل تأمل است: نخست از منظر زیبایی شناسی م...